Het verhaal van Ingrid: al 40 jaar bij Fokus! 🥳

‘Ik kwam ooit via een advertentie terecht bij Fokus. Ik wilde graag de zorg in en het concept van Fokus sprak me heel erg aan. Dat iedereen met een fysieke beperking gewoon kan wonen en leven zoals jij en ik. Dat vond en vind ik fantastisch!’, begint Ingrid. ‘Toen ik begon werkte ik 4 dagen per week. Toen ik kinderen kreeg ben ik minder gaan werken. Die flexibiliteit en onregelmatige diensten waren voor mij toentertijd echt een voordeel. Zo kon ik het zorgen voor mijn kinderen met mijn partner goed inplannen en afwisselen.’

‘Zo startte ik in Nijmegen,’ vervolgt ze. ‘Er werd direct beroep gedaan op zowel de zelfredzaamheid van de cliënt als van mezelf. Na een korte inwerkperiode kon ik meteen van start. Tegenwoordig is het inwerken een langer proces, de zorg is ook complexer geworden dus dat is logisch. Zo hadden we in de tijd dat ik begon bij Fokus nog geen tilliften. Nu is dat een stuk beter!’

‘Ik heb 36 jaar gewerkt als ADL-assistent, waarvan 24 jaar op Van Gogh en 12 jaar op Hatert (beide Nijmegen). Langzaamaan ben ik doorgegroeid binnen Fokus’, blikt Ingrid terug. ‘Eerst werd ik gevraagd om op locatie Van Gogh de werkroosters te maken . Dat vond ik erg leuk om te doen. Daarna ben ik bij andere locaties gaan helpen met het roosteren en het inwerken van de roosteraars, heb ik in werkgroepen gezeten en meegeschreven aan het roosterhandboek. Ook dat beviel heel goed! De mogelijkheid om dit soort uitstapjes te kunnen maken, dat maakt het werken bij Fokus erg leuk voor mij.’

Over de rol van planner vertelt ze het volgende: ‘Binnen Fokus gaan we met een nieuw roosterpakket werken. Eén voor één gaan de in totaal 98 locaties hierop over. Op dit moment wordt er op 28 plekken al mee gewerkt. Zo is ook de rol van planner ontstaan.’, aldus Ingrid. ‘Als planner zit je door het hele land. We komen op verschillende locaties van Fokus en daardoor zie en spreek je veel mensen. Dat maakt het werk erg interessant! Overleggen doen mijn collega’s en ik, we zijn ongeveer met z’n vijfentwintigen, meestal via Teams of op het kantoor in Utrecht.’

‘Er is genoeg gebeurt in al die jaren’, vertelt ze lachend. ‘Wat mij altijd bij zal blijven is dat een collega en ik allebei van plan waren om te stoppen met roken. Dat was toen ik nog werkte op locatie Van Gogh in Nijmegen. Op 20 november 2000 hakten we de knoop door, of nou ja, braken we ritueel de laatste paar sigaretten die we nog hadden in tweeën. We zijn nog jaren achter elkaar op 20 november samen uiteten geweest om het te vieren!’